De bloem in het geweer

 

carte

fleur aun fusil Het bekende caf? ?Rendez-vous des chasseurs? tegenover de markt in Saint Vivien, waar Bernard Metenier meer dan 20 jaar de scepter zwaaide, heeft nieuwe eigenaren. Onder de naam ?La Fleur au Fusil? (de bloem in het geweer) hebben Marion en Th?o er een restaurant geopend, waar je, als je tenminste de geruchten mag geloven, absoluut heen moet.

Het terras van de ?Rendez-vous des chasseurs? was altijd h?t oord waar iedereen elkaar zag en waar je alle talen van de wereld hoorde spreken. En dat blijft zo?. De hartstochtelijke fijnproevers Marion en Th?o hebben een gezamenlijke passie: de kookkunst. Maar dan ??n, die vindingrijk en creatief is en die is afgestemd op het publiek, zo zegt Th?o. Hij verklaart dat de verrassende variatie van hun gerechten wordt bepaald door het aanbod op de markt. Wat in het restaurant op tafel komt hangt af van wat er aan producten uit de streek wordt aangeboden. De porties zijn bepaald niet karig en overheerlijk. De kaart is klein: tapas, een paar voorgerechten en enkele hoofdschotels en nagerechten. Het is een samenspel tussen het aanbod van de markt en wat Th?o en Marion ervan maken, want beiden staan achter het fornuis: Th?o vooral voor de hoofdgerechten en Marion voor de desserts. Naast een dagelijks middagmenu is er een speciaal ?marktmenu? voor de woensdag en een apart menu voor de zondagavond. Op de wijnkaart staan niet alleen wijnen uit de Médoc, maar ook bio-wijnen en wijnen uit andere delen van de wereld.

Met de opening van het restaurant zetten Marion en Th?o de traditie voort van Bernard Metenier, de vader van Marion. Als kookenthousiasten zijn beide jonge mensen bij Japanse, Engelse, Italiaanse en Franse koks in de leer geweest en ze hebben gewerkt in Frankrijk, Itali? en Zwitserland, Th?o tien en Marion vier jaar.

En waarom hun restaurant ?La Fleur au Fusil? heet? Marion antwoordt met een lachje: ?Het is een knipoog naar de Franse uitdrukking die moed en vertrouwen op succes aanduidt. Het slaat terug op de bevlogenheid en onbezorgdheid waarmee de soldaten in de Eerste Wereldoorlog hun kanonnen en geweren met bloemen versierden in de overtuiging dat de overwinning nabij was.? ?En daarbij zongen ze ook nog, net als wij?, voegt Th?o daar aan toe, die ? als muzikant ? daarbij meteen ook nog een kleine concertreeks aankondigt.

2015 Dominique Rouyer, Saint Vivien, vertaling: Marius van Deventer