Watertorens als kunstobject

De voor wateropslag gebruikte constructies zijn meestal op verhoogde geografische plaatsen te vinden. Dit om de benodigde druk voor de watervoorziening te verkrijgen. De meesten watertorens zijn van beton, dat ze weliswaar imposant maakt maar een weinig esthetisch uiterlijk geeft.

Sinds enige jaren openbaart zich een nieuwe kunstvorm bestaande uit muurschilderingen met optisch bedrog, die de watertorens een beduidend aantrekkelijker uiterlijk hebben gegeven. De schilders doen hun werk hangend aan touwen die van boven naar beneden hangen en vaak een lengte van meer dan 10 meter hebben om deze betonconstructies een tweede leven te geven.

Langs de weg naar het meer van Carcan-Maubuisson, bij een plaats met de naam Le Puch, heeft enige jaren geleden de kunstenaar Lecoq een watertoren als doek gebruikt. Men ziet daar een luchtopname van de omgeving met Pijnbomen, vogels en een fietser.

Misschien is het een idee dat men ook zou kunnen toepassen op andere watertorens in de Medoc.

2018 Xavier Naboulet (Macau), vertaling: René Wardenier