L'Art de vivre en Médoc* - daar ga ik voor!

l'Art de vivre* en Médoc, ook wanneer men niet bepaald een vriend van broederschappen is, is het moeilijk zich aan dit motto te onttrekken. Daarom was het voor mij in 2011 vanzelfsprekend de uitnodiging aan te nemen om in deze orde ingewijd te worden. Samen met de toenmalige eigenaresse van château Loudenne, Marie-Claude Lafragette. Al met al heeft het tot maart 2015 geduurd voor we in de chapter werden opgenomen. Uit alle hoeken van Frankrijk kwamen leden van bevriende broederschappen naar Lesparre om gezamenlijk van een typisch Médocaans ontbijt, compleet met grenier Médocain en Médocwijnen te genieten.

Na ontvangst door de burgemeester van Lesparre gingen we in vol ornaat in optocht naar de kerk. De verbintenis met de wortelen, boleten, knoflook, kalfskop en piment d'espelette is niet alleen terug te vinden in de kostuums van de broederschap, maar dit vormt ook de basis voor de leden om met volle teugen van het leven te genieten. De lijst van de deelnemers laat zich lezen als een rijk geëllustreerde menukaart. De priester wist deze levenshouding met veel enthousiasme in zijn toespraak door te laten klinken. Dat maakte de mis op zich zelf al tot een belevenis.

Na een excursie en wijnproeverij in UNIMEDOC begon datgene waarom het allemaal te doen was: de inwijding. Een plechtig ritueel waar de adspiranten op de grondwet van de broederschap moesten zweren. Ook de beroemde zeiler uit de Médoc, Lalou Roucayrol, bevond zich onder de nieuwkomelingen. Met een, je m' y engage werden de kandidaten opgenomen in de ordre Médulien. En ten slot werd de plechtigheid besloten met een uitgebreide maaltijd en dans. Een schitterende ervaring die mijn band met de Médoc weer eens verstevigd heeft.

2011 Christian Büttner (et Elke Schwichtenberg), Saint-Vivien, vertaling: Liek Vogelaar

*Ons bestaan is een feit, maar leven is een kunst, Fr?deric Lenoir (hedendaags filosoof)