Niet zonder mijn ingevulde formulier de straat op
Nog maar een dag of 10 geleden heb ik mij schertsend uitgelaten (blog)
over de uitwerkingen van het coronavirus. Intussen heeft de situatie in Frankrijk zich
verscherpt en daarover is ook in Duitsland uitgebreid bericht. Gisteravond heeft Monsieur le Président zich voor de tweede keer deze week tot zijn
"compatriotes", zijn landgenoten, gewend. De twintig minuten durende toespraak, die via radio en televisie werd uitgezonden, hebben wij zittend aan de
keukentafel gevolgd. Vooraf werd zelfs het volkslied gespeeld. De president sprak zijn onbegrip uit over het feit dat zijn eerdere oproep om thuis te
blijven en daarmee verbreiding van het virus te vertragen, zo overduidelijk werd genegeerd (ik vind dat ook onbegrijpelijk).
Daarom gelden er sinds vanmiddag nieuwe regels. Hij heeft in zijn rede weliswaar niet het woord "confinement", uitgaansverbod, als zodanig gebruikt, maar in de praktijk geldt er toch een dergelijk verbod. Men mag de deur nog uitgaan voor werk dat niet thuis gedaan kan worden en men mag levensmiddelen inkopen en naar de dokter gaan. Ook mag men zijn huis verlaten voor heel dringende familieomstandigheden of om bijvoorbeeld te joggen of de hond uit te laten. Maar dat mag uitsluitend alleen en niet in groepen. Voor al die activiteiten moet men eerst een formulier downloaden, invullen waar men naar toe gaat, ondertekenen en bij zich dragen. Nou is het natuurlijk wel zo dat als ik met de honden ga wandelen, het duidelijk is wat ik aan het doen ben. Ik geloof ook niet dat de politie door de bossen en de wijngaarden patrouilleert om eventuele voetgangers op hun formulier te controleren, maar ik steek het ingevulde formuliertje toch maar in mijn zak.
En verder:
- De bakker bij mij in de buurt had om 11.00 uur geen brood meer
- De hondenclub is natuurlijk gesloten, maar stuurt elke week per mail de oefeningen die men met de hond kan doen
- Een krant kopte "Arrivée massive de Parisiens sur nos côtes", wat er op neerkomt dat veel Parijzenaren die een vakantiehuisje aan de kust hebben, daar
naar toe gaan. Dat is natuurlijk niet in overeenstemming met de noodzaak om de verbreiding van het virus te vertragen
- Zoals ik net heb gelezen breidt de hamsterwoede zich nu ook uit naar de tankstations. Tsja, wij zullen voorlopig geen benzine nodig hebben omdat we sowieso
geen lange stukken kunnen rijden. De rechter voorband van onze auto loopt steeds langzaam leeg. Garages zijn weliswaar geopend, maar onze bandenmaat is
niet voorradig en moet besteld worden. Daar moeten we ons in de komende dagen mee bezig houden. Maar waarom moet zoiets nou juist nu gebeuren?
Om ons leven een beetje draaglijker te maken heb ik maar weer eens een nieuw recept uitgeprobeerd en deze brownies gebakken - ze zijn werkelijk overheerlijk!
2020 Barbara Jany (Cissac), vertaling: Marius van Deventer