De morgen van de jacht

We begonnen in de vroege ochtendnevel op zoek naar verse sporen van hazen. De honden waren ?l te enthousiast vanaf 't begin en al snel waren we 't spoor bijster.

Het enige dat de speurders waarnamen in de verte was 'n ree die 't pad overstak. Omdat de honden niets vonden gingen we maar naar 'n andere stek. N?t nadat we ze wat verder opnieuw loslieten schoot er 'n enorme ever vlak voor de meute uit 't bos. Daardoor gedwongen de honden terug te roepen om te voorkomen dat de verschillende jachten door elkaar zouden lopen. Ons doel bleef de Haas.

We zijn naar de gemeente Ordonnac gegaan en de jacht begonnen in 't nog natte bos. Na 'n half uur te hebben gelopen dwars door braam en doornstruik waren we de jongste hond kwijt die kennelijk meer zin had om te spelen. Tien minuten later vonden we 'r terug, zowaar vlak bij 't leger van 'n haas ! De meute zat 'm al snel op de hielen, blaffend en huilend. Blij gevonden te hebben waar we naar zochten.

De haas schoot 't bos uit vl?k voor 'n jager, die werd overrompelt door verrassing. Vervolgens schoot 't beest de weg over in 'n poging de honden op 'n ander spoor te zetten. Geen m?elij in tijd van oorlog ! Tevergeefs, de achtervolgers hielden vast tot 't eind. Na wat wijngaarden te hebben doorkruist weerklonk plots 'n schot. Gevolgd door 't signaal 'einde jacht' middels drie stoten op de jachthoorn.

Na de honden te hebben beloond vonden we ons terug tussen andere jagers om de respectievelijke ervaringen van de morgen uit te wisselen. Een ochtend jagen uit velen in de Médoc...

2018 Pierre Revelle (Pauillac), vertaling: Yeroun van der Straten