Balade gourmande

Avondzon over de Gironde, een blauwe lucht met schapenwolkjes strekt zich uit over het vreedzame rivierenlandschap. Wijnranken in nauwkeurig uitgemeten rijen tekenen zich scherp af tegen de horizon. Kabbelend voert de rivier een leemachtige bruine stroom richting zee.

Wij zijn te gast bij de familie Peyrouse, die rond hun wijngoed Tour de Castillon een met een wandeling gecombineerd eetfestijn hebben georganiseerd. Die wandeling voert langs vier verschillende plaatsen waar een provisorisch restaurant is opgebouwd, bestaand uit een tent of een wagen waaromheen tafels en stoelen zijn neergezet en waar steeds één gang van het viergangen menu klaarstaat.

We beginnen bij de vervallen toren van Castillon, een voormalige duiventil, en genieten daar van een hors d’oeuvre van ganzenlever, gerookte eendenborst en gratton, een specialiteit gemaakt van eendenhartjes en -maagjes. Daarbij wordt een heerlijke, zoete wijn geserveerd.

Vervolgens lopen we langs de oever van de Gironde over braakliggend terrein en door dicht struikgewas naar de volgende halteplaats. We gaan zitten aan een in kreupelhout schuil gaande, lange tafel met ruwe houten banken en worden verwend met een bord vers geopende oesters. Daarbij drinken we een droge witte wijn en bedienen ons goed van het knapperige boerenbrood met boter. Tot besluit mogen we een carrelet bezoeken, een op palen in het water staande vissershut, die we via een smalle houten brug binnengaan. Deze hutten zijn uitgerust met een enorm groot visnet dat boven het water hangt en dat op de rivierbodem neergelaten kan worden.

Weg van de rivier, door de wijngaard, komen we bij de derde stopplaats. We ruiken de geur van vlees en karamel. We kunnen deze geur met gesloten ogen volgen. Er is in kleine stukjes gebraden eendenborst en daarbij pommes, dat blijken echte stukken appel te zijn en niet zoiets als aardappels. Daarbij drinken wij een rode wijn uit 2007 van het wijngoed.

Voldaan en tevreden lopen we terug naar de wijnkelder, die met moderne kunst is opgeluisterd, en nemen plaats in het laatste van de vier stopplaatsen, waar we voorzien worden van koffie en zoete lekkernijen.

De zon is ondergegaan. We zitten in de open lucht, kijken naar de sikkelvormige maan en de sterrenhemel en luisteren naar de klanken van drie trommelaars waarop een danseres heen en weer wiegt. Een zomerdag in de Médoc loopt ten einde.

2011 Maria Moeller-Herrmann (Grayan), vertaling: Marius van Deventer