Naar de film in de Médoc

Onlangs wilden we naar de film “Les Intouchables”. Een vriendin van ons had hem gezien in de bioscoop Océanic in Soulac, maar wij hadden hem gemist en hij stond in Soulac niet meer op het programma. Le Molière in Lesparre, een bioscoop waar we ook vaak komen, was gesloten nadat er brand is gesticht, maar in Eden in Pauillac was de film nog te zien. Omdat we in de late namiddag met het koor van La Compagnie lyrique de l'estuaire (La CLE) in de kerk van Vertheuil zouden zingen besloten we naar de avondvoorstelling in Eden te gaan. De tussentijd brachten we door met een plezierig etentje in de Salamande in Pauillac, waar de serveerster aan het op tafel liggende programma zag dat we bioscoopbezoekers waren. “Gaat u naar de film? Dan zullen we het eten snel brengen!” Maar andere gasten om ons heen hadden duidelijk hetzelfde plan.

Toen we bij de bioscoop aankwamen stond er al een enorme rij voor de kassa en van alle kanten stroomden de mensen toe. De bioscoopzaal was stampvol, wij konden nog net twee plaatsen op de eerste rij bemachtigen. Lang niet alle mensen die stonden te wachten konden naar binnen.
En de film? Heel leuk, maar met een hoop gemeenplaatsen, arm tegenover rijk, zwart tegenover wit, dansende Afrikanen tegenover stijve Europeanen…enz. enz. Bij het naar buiten gaan na afloop van de voorstelling werden we ondergedompeld in een mensenmassa zoals we die alleen van de Médoc Marathon kennen, een belevenis die meer indruk maakte dan de film zelf.


Christian Büttner (Saint Vivien)

Omdat we in Saint Estèphe wonen hadden we maar 10 minuten nodig om bij de bioscoop Eden in Pauillac te komen. Mijn vrouw, onze beide kinderen en ik konden nog net naar binnen, de mensen die achter ons stonden hadden voor niets gewacht en moesten maar zien of ze de volgende dag nog een plaatsje konden krijgen. De film heeft een sterk sociale thematiek, vandaag de dag zie je meestal films met superhelden zoals James Bond of films met computeranimaties zoals Kuifje, Schrek en Le Petit Nicolas.
Na de film hebben we veel plezier gehad om de enorme mensenmassa die de straat op stroomde….dat was in ieder geval heel ongewoon voor Pauillac! Maar daarbij moeten we wel zeggen dat we normaal gesproken alleen naar de bioscoop gaan als we in Parijs zijn.

2013 Georges-Henri Cateland (Saint Estephe), vertaling: Marius van Deventer